Veel boeken gelezen de laatste tijd

Ik kon al jong lezen, en mijn hele leven heb ik het veel en vaak gedaan. Toen ik een jaar of 9 was, had ik de hele kinderafdeling van de plaatselijke bieb wel uit, en toen begon ik aan de boeken voor grotere kinderen, hoewel dat niet altijd werd toegestaan door de lieve schoolmeester die daar als bibliothecaris werkte. Hij moest behoorlijk op mij inpraten om me te overtuigen van het feit dat "Het geheime dagboek van Adriaan Mole" nou niet echt geschikt voor mij was, hoewel ik goed kon lezen. Jaren later heb ik dat boek dan eindelijk eens gelezen, en toen snapte ik wel wat die meester bedoelde...

Ons hele huis staat ook behoorlijk vol met boeken, maarja, wat wil je met 2 mensen uit het boekenvak. Nou was het er de laatste 2 jaar amper van gekomen om eens lekker te lezen, ik had het te druk met van alles en nog wat, teveel gedoe aan mijn hoofd, en daardoor te weinig rust en concentratie om te lezen. Maar opeens had ik er weer zin in, en nu heb ik in 2 maanden tijd 6 boeken uit. Ok, niet de meest moeilijke of literaire boeken, sommige waren best voorspelbaar en oppervlakkig. Er zitten zelfs streekromans tussen, als je me 3 jaar geleden had gezegd dat ik die ooit eens zou gaan lezen (en nog leuk zou vinden ook!) had ik je vierkant uitgelachen, maar het voelde heerlijk om eindelijk weer eens helemaal in een verhaal te duiken.

De Theeroos - Jennifer Donnelly: Een historische roman, speelt in Londen en New York rond 1890.Een jonge vrouw groeit op in de armste wijk van London, maar weet zich door hard werken en veel geluk op te werken tot een welgestelde dame in New York. Het is een dik boek, maar omdat het redelijk simpel geschreven is, heb je het vrij snel uit. Er zit geschiedenis in, liefde, verraad, moord, thee, kunst, en sociale problematiek. Ik vond het een mooi boek, wel wat voorspelbaar, en het heeft niet alteveel diepgang, het is misschien net iets meer dan een bouquetreeks, maar het was toch meeslepend, ik wilde toch graag weten hoe het verder ging. De stukken over thee vond ik leuk om te lezen, maar die stukken over Jack the Ripper, nouja, dat had er van mij wel uitgemogen, en ik wist na amper 100 blz al wie JtR zou zijn...

Hoe houd ik het uit met mijn neurotische kat - Stephen Baker: erg flauw en vooral helemaal niet grappig. Ik heb meer boeken over katten, dit leek me een grappige aanvulling, maar het is gewoon niet leuk. Ik hoop alleen maar dat elke lezer zich realiseert dat het sarcastisch geschreven is, dat er niet sukkels zijn die echt volgens dit boekje voor hun kat gaan zorgen.

Rijpen in weer en wind Omnibus - 3 romans in 1 band van Jos van Manen Pieters. Het eerste verhaal ("Een scheepje van papier") vond ik erg vervelend, vol opdringerige hoofdpersonen waar ik me vreselijk aan ergerde. Het 2e ("Als een blad in de storm") was wel leuk, ook over een wat zwaarder onderwerp dan de meeste boeken in dit genre. De 3e ("Liefde incognito") vond ik het leukst, dat had een verrassende insteek. Jaja, Betty leest een streekroman, en vindt het nog leuk ook... Natuurlijk is het voorspelbaar, natuurlijk krijgen ze elkaar op het eind, natuurlijk zijn het allemaal flat characters, de tekst en het hele verhaal zijn best gedateerd en ik ben vast de enige onder de 80 die dit boek leest. Maar dat maakt me lekker niks uit!

Zo God het wil - Niccolo Ammaniti:  Dit is toch wel een van mijn favoriete moderne auteurs, ik ben echt dol op zijn boeken. Het is  erg jammer dat er op de cover van al zijn boeken citaten staan van Kluun, Saskia Noort en Herman Koch, dat zijn nou net 3 auteurs waar ik helemaal niks mee heb, en daardoor heeft het best lang geduurd voor ik het toch eens probeerde, op aanraden van mensen die de zelfde smaak qua boeken hebben als ik. Wat een geweldig boek is dit, het is wel erg rauw en somber, de hoofdpersonen zijn eigenlijk allemaal verschoppelingen en gedragen zich helemaal niet zoals het hoort, maar toch vind ik ze sympathiek en leef je met ze mee. Het eind deed me wel denken aan het eind van "De Engelenmaker" van Stefan Brijs, een ander favoriet boek van mij. Dit boek is echt een aanrader wat mij betreft, en ik wil graag meer van hem lezen!  

Heer en meester, een liefdesverklaring - Edith Ringnalda. Edith was 34 toen ze Simon Vinkenoog leerde kennen, hij was toen al bijna 60. Hij is meteen hoteldebotel van haar, bij haar duurt het allemaal wat langer voor het kwartje valt, maar zij worden uiteindelijk zo verliefd op elkaar dat ze onafscheidelijk zijn, zij zegt zelfs haar baan op om al haar tijd met hem door te kunnen brengen. Simon wordt uiteindelijk ziek en komt te overlijden. In zijn laatste maand houdt zij een dagboek bij waarin ze vertelt over hun Grote Liefde, hun fijne leven samen, hun mooie tuin, Simon zijn denkwijze en poezie, maar ook over dingen uit haar jeugd, haar ouders, Simon kinderen uit eerdere huwelijken. Ik vond het een mooi boek, omdat je zo duidelijk voelt dat deze 2 mensen echt dol op elkaar waren, de liefde spat van elke bladzij. Maar het zijn ook wel 2 ouwe hippies, en al dat drugs-gedoe, daar kon ik minder goed tegen. 

Moeder Geerte omnibus - H.J. van Nijnatten-Doffegnies. Dit boek bevat 2 delen, en er is nog een vervolgboek met 2 delen. Jaja, lees ik alweer een streekroman. Dit is een historische roman, het speelt rond 1850 in de Achterhoek. Het is mooi om over het harde boerenleven in die tijd te lezen, het is echt geen gezellige romantische tijd. In dit boek staan veel ouderwetse termen, sommige zijn wel uitgelegd in de voetnoten maar lang niet allemaal, dus ik wil ze nog een keer opzoeken en erbij schrijven. Het verhaal is traag, en voorspelbaar, maar toch boeiend genoeg om te blijven lezen. Ook hier weer veel flat characters, zoals de knecht die alleen maar mopperen kan en zich wil bedrinken, en de rest van het boek kabbelt lekker door. Het is een heerlijk boek om te lezen, maar hoewel ik nu ik 2 delen uit heb, ga ik toch eerst wat anders lezen voor ik aan het vervolgboek ga beginnen.